Stwierdziłam jednak, że nie będę słuchać tego, co kto mówi, lecz sama stanę na wysokości zadania i nauczę się wszystkiego sama.... W końcu my mamy mamy ponoć coś takiego jak instynkt macierzyński :-) No cóż, z początku było ciężko... Bo jak dobrze wziąć na rączki to malusie dziecię? Z dnia na dzień widziałam, że zarowno mnie jak i mężowi zajmowanie się synkiem idzie coraz lepiej ! Nie istotne były dla nas nieprzespane noce, ulane mleczko na ramieniu, zimna kawa odgrzewana w mikrofali, zmęczenie, które coraz to częściej dawało się we znaki.... Skończyły się imprezy, nocne balety, posiedzenia do rana, swobodne wyjścia ze znajomymi :) 

Nie ważne... Kocham , kiedy rano budzi mnie tupot małych stópek, kocham, kiedy mój maluch przytula się do mnie i daje buziaki ❤ Pokochałam zimną kawę , klocki w kuchennej szafce, moją bieliznę porozrzucaną po całym domu, brak serwetu na stole , nocne wstawania, zmęczenie czy chociażby dzielenie się swoim posiłkiem, mimo, że syn właśnie przed chwilą zjadł swój ;)

Pojawienie się dziecka w naszym życiu zmienia WSZYTSKO , przewaraca dom do góry nogami, ale nie zmienia miłości, którą darzy się swoje maleństwo od pierwszego dnia, kiedy dowiadujesz się, że jesteś w ciąży, i nie zmienia też tego, że mimo totalnego chaosu, chce się mieć drugie..... Kocham mojego syna :-) a także maleństwo, które siedzi sobie spokojnie pod moim serduszkiem ❤